Dag 6 van Kings House naar Kinlochleven

Dag 6 van Kings House naar Kinlochleven

De kamer was klein, ik was blij dat ik de douche paste, en ik had gisteren zo mijn twijfels over de accomodatie ( alsof je in de jaren 50 belande) maar ook hier stond de gast op nummer 1.  We hadden een ontbijt in  de voorkamer  die er dus ook nog als tig jaar geleden uitzag maar zo gaaf en knus en ook hier een gekookt eitje geen probleem. 

Om 9:15 werden we opgehaald en weer afgezet ( Kings House Hotel) waar we gisteren gestopt waren.
Met mijn voet ging het gelukkig al heel wat beter en ik had geen reden om maar ergens tegen op te zien.
Ingrid daarin tegen zag wel een beetje op tegen de beklimming en het viel haar ook (zwaar) tegen.
De eerste paar km gingen goed maar toen begon de beklimming van de " Devils stair case" het was een zig zaggende weg naar boven ( 548meter) en dat over een bijna onbegaanbare weg. Het koste Ingrid wat moeite (haar hart heeft wat extra geklopt)  maar met behulp van Julio Iglesias (mp3 speler)  en mijn peptalk dat het wel meeviel omdat het morgen nog erger is heeft ze het toch maar even gered.  Boven gekomen was het uitzicht natuurlijk weer een mooie beloning van het harde werken. Dat gecombineerd met een pauze met warme chocolade melk en koffie met koek en een broodje dan lijkt het net vakantie vooral met het weer van vandaag we hadden nl de hele dag zon dan maar even geen typisch Schots weer het was heerlijk zo. 

Daarna was het best nog wel klimmen maar hoofdzakelijk dalen en daar moet je je ook niet op verkijken.
Uiteindelijk kwamen we rond 14:15 aan in Kinlochleven. Te vroeg want er was nog niemand bij de B&B.
Dus eerst maar even opzoek naar  een winkel voor wat fris voor vanavond en dus maar even de weg gevraags aan een oude ( maar zeer fieve) dame die direct begon met kwebbelen op z'n Schots en een heel eind mee liep om de weg te wijzen.  

Rond 15:30 waren we weer bij de B&B  waar inmiddels iemand aanwezig was.  Maar de ontvangst was wel heel zakelijk een heel verschil met de vorige overnachting zelfs een gekookt eitje was niet mogelijk ( nu maakt  mij dat niet uit maar Ingrid vind het wel lekker bij het ontbijt)  maar de kamer is wel heel netjes en luxe.
Het is waarschijnlijk onlangs gerenoveerd, de badkamer is bijna net zo groot als de slaapkamer van de  vorige B&B en in de douche cabine kun je ruim met z'n drieen staan maar dan ga ik toch liever voor een hartelijke ontvangst.  

Morgen al weer de laatste etappe maar zeker net zo zwaar als vandaag, ten eerste is het langer maar het is ook veel klimmen en we beginnen veel lager dan vandaag dus de klim is hoger. Ingrid kijkt er nu al naar uit ( of tegenop eigenlijk) als die vannacht gillend wakker wordt weet ik al waar het over gaat.